Pomoc inwestycyjna umożliwiająca przedsiębiorstwom zastosowanie norm surowszych niż normy unijne w zakresie ochrony środowiska lub podniesienie poziomu ochrony środowiska w przypadku braku norm unijnych to specjalny rodzaj pomocy publicznej.

Inwestycja kwalifikująca się do uzyskania pomocy powinna spełnić jeden z poniższych warunków:

1. umożliwiać podniesienie poziomu ochrony środowiska w wyniku prowadzonej działalności poprzez stosowanie norm surowszych niż normy unijne, niezależnie od istnienia obowiązujących norm krajowych, które są surowsze niż normy unijne;
2. umożliwiać podniesienie poziomu ochrony środowiska w wyniku prowadzonej działalności w przypadku braku norm unijnych.

Pomoc nie jest przyznawana w przypadku, gdy inwestycje są realizowane, by zapewnić przestrzeganie przez przedsiębiorstwa już przyjętych, ale jeszcze nieobowiązujących norm unijnych.

Limit i intensywność pomocy

Limit pomocy wynosi 15 mln EUR.

Intensywność pomocy nie może przekroczyć 40% kosztów kwalifikowalnych.

Intensywność pomocy można zwiększyć o 10% w przypadku pomocy na rzecz średniego przedsiębiorstwa i o 20% w przypadku pomocy na rzecz małego przedsiębiorstwa.

Koszty kwalifikowane

Do kosztów kwalifikowanych należy:

1. zakup nowych środków transportu drogowego, kolejowego, śródlądowego i morskiego spełniających przyjęte normy unijne, pod warunkiem że dany zakup ma miejsce przed wejściem w życie tych norm unijnych i że z chwilą, gdy staną się obowiązkowe, nie mają zastosowania do środków transportu nabytych przed tą datą;
2. doposażenie istniejących środków transportu drogowego, kolejowego, śródlądowego i morskiego, pod warunkiem że normy unijne nie obowiązywały jeszcze w momencie wejścia tych środków transportu do użytku oraz że po wejściu w życie wspomniane normy nie są stosowane z mocą wsteczną wobec tych środków transportu.

Kosztami kwalifikowalnymi są również dodatkowe koszty inwestycji konieczne, do tego by osiągnąć poziom wyższy niż wymagają tego obowiązujące normy unijne lub zwiększyć poziom ochrony środowiska w przypadku braku norm unijnych.

Jeżeli koszty inwestycji w ochronę środowiska można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, za koszty kwalifikowalne uznaje się koszty związane z ochroną środowiska. W pozostałych przypadkach koszty inwestycji w ochronę środowiska określa się przez odniesienie do podobnej, mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy. Różnica między kosztami obydwu inwestycji określa koszt związany z ochroną środowiska i stanowi koszty kwalifikowalne. Niekwalifikowane są koszty bezpośrednio związane z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska.